Graag vertel ik het verhaal over mijn Lenny! Lenny is een Burmese kater van negen jaar oud. Hij woont samen met zijn broertje Micha en zijn huisgenote Vanya (een Tibetaanse poes ook negen jaar oud). Lenny en Micha zijn gezworen vriendjes. Lenny is de dominante van de twee. Micha is het verzorgende typetje.
Altijd in voor kattenkwaad, soms tot frustratie van Lenny die gewoon lekker ligt te slapen!
Lenny is qua gezondheid wel de zwakkere. Al van jongs af aan heeft hij last van
bronchitis. Ook moet hij dan vaak erg hoesten (de bekende kennelhoest). Op een gegeven moment (2008) ging dat over, maar daarvoor in de plaats kwam een gemene huidaandoening. Lenny had last van jeuk (waarvan?) en ging veelvuldig likken. Vaak tot bloedens toe. Kale plekken op de buik en bij zijn poten (flanken). Lenny kreeg een rittenkaart bij de dierenarts. Van alles is geprobeerd: antibiotica, atopica, prednisol, clomicalm, hypo-allergeen voer…Nooit tegelijkertijd, maar altijd het een of het ander. Helaas na een opleving, verviel Lenny in zijn oude gedrag.. En hij bleef maar likken. Wanhopig werd ik ervan! Totdat ik op advies van mijn dierenarts een gedragstherapeut ingeschakelde. Mona kwam bij mij thuis en ze observeerde Lenny in zijn eigen leefomgeving. Mona constateerde dat Lenny gestressed is. Dat kan te maken hebben met hoe zijn lichamelijke conditie is, namelijk continue de pijn en de last van de jeuk ervaren. Na het gedragsconsult heeft Mona contact opgenomen met de dierenarts en hem verteld wat haar bevindingen waren. De dierenarts heeft toen in overleg met mij voorgesteld dat Lenny wel baat kon hebben bij niet alleen maar een bepaald soort medicijn, maar een flinke boost van alle middelen dit tot nu toe altijd een tijdelijk effect gehad hadden. Dat betekende een cocktail aan corticosteroïden, antibiotica en daarbij ook overgaan op hypo-allergeen voer. Last but not least: veel aandacht, lekker spelen en afleiding geven als Lenny toch weer de neiging had om veelvuldig te likken.
Het resultaat is verbluffend…! Na vier weken had ik een andere kat terug gekregen. Zijn huid was al bijna weer helemaal aangeheeld en Lenny is er weer helemaal bij! Geen drang meer om te likken, maar lekker veel slapen zoals een kat toch ook graag doet, maar ook ondernemend, aandacht vragen en miauwen: hoor je mij wel? Ik ben hier! Inmiddels heb ik ook het vertrouwen dat het ook blijvend is (we zijn nu twee maanden verder). Lenny is er weer helemaal bij, inclusief zijn dominante eigenschappen die ik ook kan waarderen. Zijn buikje is mooi heel en ook de poten zijn verschoond van kale plekken! Lenny is ook door het hypo-allergeen voer flink afgevallen! Maar dat siert hem, hij lijkt nu veel meer op zijn broertje! En hij zal waarschijnlijk nu ook minder gepest worden over zijn dik zijn! Kortom…ik ben super blij voor Lenny en voor mijzelf… want ik kan ook weer volop genieten van mijn lieve kat en aanhang!